Dragon

Kaninang almusal –

.
Mommy: Anak, kelan mo ba kami bibigyan ng apo?
.

Muntikan ko nang mabuga ‘yung kanin na may kahalong hotdog at itlog sa bibig ko. Ang aga-aga kung anu-ano na naman ang trip nitong nanay ko. Hindi ko alam kung matatawa o mabubuwisit ako sa tinanong niya.
.
 
.
Ako: Haller, ‘di ba may apo na kayo? Dalawa pa nga, di ba? Ayan o, si Cedric at si Zylord. Dalawang lalaki pa ‘yan.
.

Mommy: Siyempre, iba pa rin ‘yung galing sa iyo?

Naku po. Nandito na naman tayo sa usapang ganito. Minsan hindi ko rin maintindihan itong nanay ko eh. Kung anu-ano pumapasok sa utak.

Kung tutuusin, tanggap na naming lahat ang pagiging “out” ko. At kahit na nga kay Daddy na walang ibang anak na lalaki bukod sa akin, ok na ang lahat. Tapos, ganitong nakakalokang eksena ang bubulaga sa iyo sa napakagandang Linggo ng umaga.

Siyempre, uminit na naman ang dugo ko. Feeling ko, lahat ng dugo ko sa katawan napunta sa tenga ko. Kinontrol ang temperatura at high blood, nanay ko ang kaharap ko eh. Pero hindi maiwasang may manaka-nakang pagkainis ang makawala sa pagtitimping iyon.

.
Ako: Ano namang pinagkaiba nung magiging anak ko sa anak ni Ate Noemi at ni Melai? Eh kung tutuusin, mas alam ninyo na apo ninyo ‘yan dahil anak ninyo ang nagluwal?
.

Mommy: Siyempre, iba pa rin ‘yung sa lalaki. Ikaw ang nagdadala ng apelyido ng Daddy mo eh. Ikaw ang magpapalaganap ng lahi natin.

Ako: Juice ko, ano namang feeling ninyo sa akin, isang palahiang aso?

Mommy: Naku hindi. Isa kang dragon. Ang sungit mo eh.

Tambling ako sa nanay ko! Ngayon, alam ko na bakit naging bakla ako!

~ by Yuri on Sunday, 18 November 2007.