Am I hot? Or am I very hot?

Tuesday night. Birthday party ng boss ko sa kanilang ancestral house sa Taguig. Feeling ko, ang haba-haba ng buhok ko.

Ewan ko ba naman kasi kung bakit ako ang napiling bartender nang gabing iyon… Tinuruan lang akong magtimpla ng long island iced tea, at presto! Instant barista na ako.

Pangalawang timpla ko ng concoction ko, nang lumapit ang isang disi-otso anyos na binatilyo. Aba, cute ang bata, problema lang, wala akong planong maging pedophile.

Siya: Kuya, ano ‘yan?
Ako: Long Island Iced Tea. Hard drink ‘to. (Siyempre, may emphasis sa hard)
Siya: Sige, tikman ko.
Ako: Naku, eh minor ka pa yata.
Siya: Hindi na. Eighteen na ako. (Sabay pa-cute, gamit dimples)
Ako: Sigurado ka huh?

Ang isang baso ay naging dalawa… at naging tatlo. Sa pang-apat niyang balik…

Ako: Uy, nakakarami ka na ah.
Siya: Nagustuhan ko kasi yung timpla mo eh. (Shet, ‘di na kaya ng powers ko ito)
Ako: Hahaha! E ano nga palang pangalan mo?
Siya: Carlo.
Ako: What a coincidence! Carlo din name ko.

Pucha naman, minsan ka na nga lang makakadawit, kapangalan mo pa!  Paano mo naman i-i-imagine-nin na… basta, yun na yun.

Siya: Ikaw, hindi ka ba iinom?
Ako: Umiinom na ako. Dito nga lang sa may bar area.
Siya: Tara, upo tayo dun. (Sabay turo sa isang bakanteng mesa)
Ako: Sige, ok na ako dito. Wala kasing ibang magtitimpla eh. (Pa-demure effect pa)
Siya: O sige. Kunin ko na lang number mo, tapos kunin mo number ko.

To the highest level na ito. Exchange numbers kami siyempre. Mga ilang chit-chat pa, umalis na rin siya ng party.

Nagpang-abot na ang Martes at Miyerkules, pero tuloy pa rin ang ligaya. Tipsy na ako. Nakakailang baso na rin ako. Ubos na yung mga ingredients ko, kaya malaya na akong lumibot sa crowd. May nakita akong kumakaway sa akin. Yung consultant namin, sumesenyas na tabihan ko siya sa table.

Sabi ko nga, tipsy na ako. Lapit naman ako at umupo.

Ok naman siya. May itsura naman, 37-years old, big time dahil boss siya sa isang multinational company. Type ko siya, kung tutuusin. Pero meron akong “strict no officemate policy”, kahit pa consultant ang status niya sa office.

Hindi ko man pinansin, pero parang feeling ko, masyado siyang nagiging touchy habang magkatabi kami. Pero dahil tipsy na ako, deadma na lang. Naisip ko lang, pangalawa na ito ah.  Matapos ang ilang minuto ng small talk, ilang shots ng long island iced tea, at dalawang lata pa ng San Mig light, bigla akong nagulat sa sinabi niya.

Siya: Lasing ka na ah.
Ako: Di pa naman. Konti lang. Ikaw nga ang lasing eh.
Siya: Medyo lang. ‘Wag mong sabihing uuwi ka pa ng Taytay niyan.
Ako: Oo naman. May pasok pa mamaya eh.
Siya: Sa bahay ka na lang umuwi. Umaga na oh.  Sabay ka na sa akin sa sasakyan.

Hindi na ako sumagot. Pero iisa lang ang nasa utak ko. May asim pa rin pala ang lola ninyo.

~ by Yuri on Thursday, 28 May 2009.